جایگاه بداهه نوازی در نوازندگی
مجید درخشانی از اساتید سه تار و آهنگسازی در ایران می گوید:
"کسی که در ساز می‌خواهد بداهه‌نواز شود باید یک سری مراحل را بگذراند.
درست مثل کسی است که از دکترا به پروفسوری می‌رسد،
در نوازندگی موسیقی ایرانی هم مرحله بداهه‌نوازی بالاترین مرحله است.
بداهه‌نوازی مثل این است که یک سخنرانی برای صحبت کردن
درباره موضوعی می‌رود بالای سن و برای جمعیت سخنرانی می‌کند
بدون آنکه از روی چیزی بخواند. تمام حرف‌هایی هم که می‌زند
زیبا و به جا و با مفهوم است. خیلی از جوان‌ها فکر می‌کنند
اگر ساز دستت بگیری و آن را بنوازی و سرعت در نوازندگی داشته باشی
یعنی بداهه نوازی. باید بگویم این بداهه‌نوازی نیست، این نمایش سرعت است."
بداهه‌نوازی هنر لحظه است و در زمان جاری اتفاق می‌افتد.
تفاوت بداهه‌نوازی با نوازندگی در این است که در نوازندگی،
هنرمند از پیش بر روی قطعه‌ای نوشته شده توسط آهنگساز تمرین می‌کند
ولی در بداهه‌نوازی این تمرین وجود ندارد و نوازنده بر اساس دانشی
که دارد و شرایط و اوضاعی که صحنه بر او برمی‌تابد، اقدام به بداهه‌نوازی می‌کند.
بنابراین آن‌چه که بداهه را جذاب می‌کند، غیرقابل پیش‌بینی
بودن و در لحظه رخ دادن آن است. انجام این کار جسارت خاصی
می‌خواهد که خیلی از نوازندگان حتی با تجربه و حرفه‌ای هم از آن جسارت محرومند
و اعتماد به نفس بداهه‌نوازی را ندارند چرا که احساس می‌کنند
هر لحظه امکان دارد نتی را انتخاب کنند که برای مخاطب گوش‌نواز نیست و او را پس می‌زند.
از این رو شگرد بداهه‌نوازی به یک امر سخت و کاملاً حرفه‌ای تبدیل میشود.
نت و کتاب ویلن بداهه‌نوازی ,بداهه ,نوازندگی ,لحظه ,می‌کند ,نوازی ,بداهه نوازی منبع
درباره این سایت